Page 2 – Titre 2 la page 2

in Hortensio, pro Academia autem quae dicenda essent, satis accurate in Academicis quattuor libris explicata arbitramur; sed tamen tantum abest, ut scribi contra nos nolimus, ut id etiam mt, ut hujus quoque generis laudem jam languenti Graeciae eripiant et transferant in hanc urbem, sicut reliquas omnes, quae quidem erant expetendae, studio atque industria sua majores nostri transtulerunt. Atque oratorum quidem laus ita ducta ab humili venit ad summum, ut jam, quod natura fert in omnibus fere rebus,

senescat brevique tempore ad nihilum ventura videatur,

philosophia nascatur Latinis quidem litteris ex his temporibus, eamque nos adjuvemus nosque ipsos redargui refellique patiamur. Quod ei ferunt animo iniquo qui certis quibusdam destinatisque sententiis quasi addicti et consecrati sunt eaque necessitate constricti, ut, etiam quae non probare soleant, ea cogantur constantiae causa defendere; nos qui sequimur probabilia nec ultra qua

m id quod veri simile occurrit, progredi possumus, et refel

lere sine pertinacia et refelli sine iracundia parati sumus.Neoptolemus quidem apud Ennium ” philosophari sibi ” ait ” necesse esse, sed paucis; nam omnino haud placere “. Ego autem, Brute, necesse mihi quidem esse arbitror philosophari; nam quid possum, praesertim nihil agens, agere melius ? sed non paucis, ut ille. Difficile est enim in philosophia pauca esse ei nota cui non sint aut pleraqu

e aut omnia. Nam nec pauca nisi e multis eligi possunt nec, qui

pauca perceperit, non idem reliqua eodem studio persequetur. 2 Sed tamen in vita occupata atq ue, ut Neoptolemi tum erat, militari, pauca ipsa multum saepe prosunt et ferunt fructus, si non tantos quanti ex universa philosophia percipi possunt, tamen eos quibus aliqua ex parte interdum aut cupiditate aut aegritudine aut metu liberemur; velut ex ea disputatione quae mihi nuper habita est in Tusculano, magna videbatur mortis effecta contemptio, quae non minimum val

et ad animum metu liberandum. Nam qui id quod v

itari non potest metuit, is vivere animo quieto nullo modo potest; sed qui non modo quia necesse est mori, verum etiam quia nihil habet mors quod sit horrendum, mortem non timet, magnum is sibi praesidium ad beatam vitam comparat. 3 Quamquam non sumus ignari multos studiose contra esse dicturos; quod vitare nullo modo potui

mus, nisi nihil omnino scriberemus. Etenim si oration

es, quas nos multitudinis judicio probari volebamus (popularis est enim illa facultas, et effectus eloquentiae est audientium adprobatio) sed si reperiebantur non nulli qui nihil laudarent, nisi quod se imitari posse confiderent, quemque sperandi sibi, eumdem bene dicendi finem proponerent, et cum obruerentur copia s Nos autem universae philosophiae vituperatoribus respondimus in Hortensio, pro Academia autem quae dicenda essent, satis accurate in Academicis quattuor libris explicata arbitramur; sed tamen tantum abest, ut scribi contra nos nol

–

• imus, ut id etiam maxime optemus. I
•  
• n ipsa enim Graecia philoso
•  
• phia tanto in honore numqu
•  
• am fuisset, nisi doctissimoru

–

m ventura videatur, philosophia nascatur Latinis quidem litteris ex his temporibus, eamque nos adjuvemus nosque ipsos redargui refellique patiamur. Quod ei ferunt animo iniquo qui certis quibusdam destinatisque sententiis quasi addicti et consecrati sunt eaque necessitate constricti, ut, etiam quae non probare soleant, ea cogantur constantiae causa defendere; nos qui sequimur probabilia nec ultra quam id quod veri simile occurrit, progredi possumus, et refellere sine pertinacia et refelli sine iracundia parati sumus.Neoptolemus quidem apud Ennium ” philosophari sibi ” ait ” necesse esse, sed paucis; nam omnino haud placere “. Ego autem, -Brute, necesse mihi qui

–

dem esse arbitror philosophari; nam quid possum, praesertim nihil agens, agere melius ? sed non paucis, ut ille. Difficile est enim in philosophia pauca esse ei nota cui non sint aut pleraque aut omnia. Nam nec pauca nisi e multis eligi possunt nec, qui pauca perceperit, non idem reliqua eodem studio persequetur. 2 Sed tamen in vita occupata atque, ut Neoptolemi tum erat, militari, pauca ipsa multum saepe prosunt et ferunt fructus, si non tantos quanti ex universa philosophia percipi possunt, tamen eos quibus aliqua ex parte interdum aut cupiditate aut aegritudine aut metu liberemur; velut ex ea disputatione quae mihi nuper habita est in Tusculano, magna videbatur mortis effecta contemptio, quae non minimum valet ad animum metu liberandum. Nam qui id quod vitari non potest metuit, is vivere animo quieto nullo modo potest; sed qui non modo quia necesse est mori, verum etiam quia nihil habet mors quod sit horrendum, mortem non timet, magnum is sibi praesidium ad beatam vitam comparat. 3 Quamquam non sumus ignari multos studiose contra esse dicturos; quod vitare nullo modo potuimus, nisi nihil omnino scriberemus. Etenim si orationes, quas nos multitudinis judicio probari volebamus (popularis est enim illa facultas, et effectus eloquentiae est audientium adprobatio) sed si reperiebantur non nulli qui nihil laudarent, nisi quod se imitari posse confiderent, quemque sperandi sibi, eumdem bene dicendi finem proponerent, et cum obruerentur copia s